MDMA-therapie Gids

Deze handleiding is bedoeld om je te helpen therapeutische MDMA-sessies veilig en effectief uit te voeren. Door de essentiële basisprincipes te behandelen, willen we een praktische bron bieden voor iedereen die geïnteresseerd is in het gebruik van MDMA als hulpmiddel voor genezing.

Wij, de makers van deze site, hebben persoonlijk diepgaande traumagenezing ervaren door middel van MDMA en hebben ook anderen ondersteund in hun eigen processen door als trip sitters te fungeren. Onze persoonlijke ervaringen hebben de opmerkelijke impact aangetoond die MDMA kan hebben in een therapeutische setting, en we willen deze kennis delen om anderen te helpen ook genezing te vinden.

Genees je emoties die in het verleden vastzitten.
Dat zal je lichaam genezen en je gedachten kalmeren.
Met de stilte die dan overblijft,
kun je ervaren wat je werkelijk bent.

Vrijwaring

De informatie die op deze website wordt verstrekt, is uitsluitend voor educatieve doeleinden en vormt geen medisch of juridisch advies. MDMA is een gereguleerde stof in veel gebieden en kan gezondheidsrisico's met zich meebrengen, vooral voor individuen met bepaalde aandoeningen (bijv. voormalige psychose) of degenen die medicijnen zoals SSRI's gebruiken.

Raadpleeg altijd een gekwalificeerde zorgprofessional voordat je beslissingen neemt over je gezondheid of medicijngebruik. De auteurs en website-eigenaren aanvaarden geen verantwoordelijkheid voor enige schade, verlies of letsel als gevolg van het gebruik van deze informatie. Gebruik het op eigen risico en raadpleeg bij twijfel medisch advies.

De pagina's zijn door een AI vertaald vanuit de brontekst in het Engels.

Effecten van MDMA-therapie

MDMA-therapie is aangetoond zeer effectief te zijn bij de behandeling van verschillende vormen van emotioneel trauma, waaronder PTSS, CPTSS, angststoornissen en mildere traumatische ervaringen. Voortdurend onderzoek suggereert ook potentiële voordelen voor aandoeningen zoals depressie, verslaving, eetstoornissen en relationele uitdagingen.

De therapeutische impact van MDMA komt grotendeels voort uit het vermogen om de niveaus van belangrijke neurotransmitters zoals serotonine, dopamine en oxytocine te verhogen. Deze stijging in neurotransmitters bevordert emotionele openheid, mededogen en een gevoel van verbinding, waardoor het voor individuen gemakkelijker wordt om moeilijke ervaringen onder ogen te zien en te verwerken. Deze neurochemische veranderingen bevorderen empathie en vertrouwen—zowel intern als naar anderen toe—die van cruciaal belang zijn voor trauma-herstel.

Uit studies blijkt dat MDMA-therapie mogelijk slechts enkele sessies nodig heeft om op lange termijn voordelen te bereiken, wat een duidelijk voordeel biedt ten opzichte van sommige traditionele behandelingen die jaren kunnen duren. Deelnemers rapporteren vaak blijvende verlichting van trauma-gerelateerde symptomen en een dieper gevoel van emotionele stabiliteit zelfs lang na hun laatste sessie.

Het is belangrijk op te merken dat herinneringen of specifieke details kunnen opduiken tijdens of na MDMA-therapie. Terwijl sommige individuen hopen dat dit gebeurt, gebeurt het niet altijd en kan het leiden tot teleurstelling als de verwachtingen niet worden waargemaakt. In gevallen van (C)PTSS kunnen mensen herhaaldelijk gebeurtenissen opnieuw beleven, of ze kunnen alleen de emoties herbeleven die aan die gebeurtenissen zijn verbonden. De hersenen slaan gebeurtenissen en emoties niet op een één-op-één, lineaire manier op. Hoewel het herinneren van de exacte details van een trauma kan helpen bij het begrip, is het niet noodzakelijk voor genezing; de kern van het therapeutische proces ontvouwt zich op emotioneel niveau.

Hoe een sessie te doen

Instelling

Succesvolle MDMA-therapie is grotendeels afhankelijk van dosering, omgeving en intentie. Hoewel MDMA vaak recreatief wordt gebruikt (het is de actieve stof in ecstasy), faciliteren dergelijke omgevingen meestal geen emotionele genezing. Therapeutische voordelen ontstaan daarentegen wanneer individuen hun aandacht naar binnen richten—vaak met gesloten ogen en ondersteund door zorgvuldig gekozen muziek in een veilige, vertrouwde omgeving.

Een typische MDMA-therapiesessie duurt ongeveer zes tot acht uur, waarbij deelnemers meestal op een bed of matras liggen. Een oogmasker wordt vaak gebruikt om diepere introspectie te bevorderen, en de muziekselectie speelt een cruciale rol in het leiden en vormgeven van de therapeutische ervaring.

Voor de sessie

Vermijd eten gedurende minstens vier uur voor je sessie. In zeldzame gevallen kan het innemen van MDMA misselijkheid veroorzaken en kan een lege maag helpen dit risico te minimaliseren.

Consumeer geen koffie de dag ervoor of op de dag van je sessie. MDMA kan je hartslag al iets verhogen, en het combineren met cafeïne kan dit effect verergeren.

Overweeg een magnesiumsupplement in te nemen om kaakspanning te verminderen. MDMA veroorzaakt vaak kaakklemmen en spierstijfheid tijdens en na de sessie.

Hoewel MDMA ervoor kan zorgen dat sommige mensen zich dorstig voelen, is het belangrijk overhydratie te vermijden. Je beperken tot een vooraf afgemeten fles water kan helpen je inname te monitoren en te voorkomen dat je te veel drinkt.

Afhankelijk van het klimaat, houd een deken bij de hand voor het geval je het koud krijgt tijdens de sessie.

Als je sterke emoties verwacht, zoals woede, kan een gebitsbeschermer nuttig zijn. Je kaak klemmen in combinatie met MDMA-geïnduceerde spierspanning kan leiden tot tandbeschadiging zonder de juiste bescherming.

Neem voordat je begint een moment om een positieve intentie te zetten. Het kan zo eenvoudig zijn als "Ik wil meer open zijn" of "Ik wil beter voor mezelf zorgen." Dit helpt je ervaring in een constructieve richting te leiden.

MDMA doet er meestal ongeveer een uur over om effect te hebben na inname.
Als je kristal-MDMA gebruikt in plaats van een pil, kun je het onder je tong oplossen voor snellere opname — wees echter zeer voorzichtig met de dosering. Kleine hoeveelheden, zoals 100 mg, kunnen lastig nauwkeurig te wegen zijn.

De eerste merkbare tekenen omvatten vaak een lichte toename van de hartslag en een verandering in lichaamstemperatuur. Je kunt je koeler of warmer voelen dan normaal. Als de effecten beginnen, wil je waarschijnlijk gaan liggen en je in een comfortabele positie nestelen.

Tijdens de sessie

Laat verwachtingen los, elke sessie is anders en zal iets nieuws brengen, sta open voor wat zich aandient.
Ga liggen, oogmasker op, ontspan en laat je lichaam komen met wat je klaar bent om te helen of verwerken. Er is enorme wijsheid in je lichaam, het weet hoe te genezen.

Beperk je spreken en denken, sta jezelf toe naar binnen te gaan en in je lichaam te voelen, elk gevoel kan binnen in je lichaam worden gevoeld. Omarm elke emotie of weerstand die je tegenkomt.

Gebeurtenissen die in je verleden zijn gebeurd, kunnen niet door nadenken worden veranderd. Gebeurtenissen zijn gebeurd en hadden een effect. Eer de effecten die de gebeurtenis op je heeft gehad en accepteer de emoties die ze bij je opriepen.
Omarm het deel van jezelf dat vastzit in het verleden met een deken van liefde in het nu. Dat helpt het vastzittende deel om naar het nu te komen en dan verdwijnt zijn energie.

Jezelf veroordelen over je emotie kan je blokkeren om de emotie te accepteren en los te laten. Bijvoorbeeld: als je je dom voelt omdat je angst voelt, kijk dan waar het oordeel vandaan komt, is het van jezelf of heb je het van iemand anders overgenomen?

Er zit informatie in emotie, dit kan je helpen inzicht te krijgen:
- Angst gaat over fysieke bedreiging of toekomstig verlies, bedreiging van wat? Voel erin.
- Verdriet gaat over het verliezen van connectie. Connectie met wat? Voel erin.
- Woede gaat over het beschermen van autonomie. Beschermen tegen wat? Voel erin.

Wanneer gevoelens overweldigend zijn:
1. het is slechts een gevoel
2. geen gevoel overleeft langer dan 90 seconden echt ervaren te worden.

Wanneer je niets voelt of er niets gebeurt: voel in je lichaam, wat gebeurt daar? Scan je lichaam, ga naar binnen.

Voor de tripsitter: houd de lichaamstemperatuur in de gaten. Voor sommige mensen kan deze te hoog oplopen. Controleer en koel het lichaam indien dit gebeurt. Voor andere taken voor de tripsitter zie het deel: tripsitter.

Na de sessie

Direct na de trip drink je een glas water met elektrolyten. Dit helpt de mineralen in je lichaam te herstellen en maakt de afname makkelijker. Iets lichts eten, zoals fruit, kan een echte traktatie zijn na een sessie.

Je bent niet fit om te rijden na de sessie. Bestuur geen voertuig en maak geen gebruik van het openbaar vervoer zonder begeleiding op de dag van de trip. Regel iemand die je kan vervoeren als je niet kan overnachten op de locatie van de sessie.

MDMA zal je ogen wijd open maken, dit is normaal en herstelt zich de dag erna.
Sommige mensen hebben moeite om te slapen na een sessie, MDMA zal nog steeds actief zijn in je lichaam. Je kaakspieren kunnen stijf aanvoelen tot 4 dagen na de sessie, als dat het geval is zal dit langzaam verdwijnen. Het nemen van magnesium helpt de tijd en intensiteit te verminderen.

Als je kunt, is het behulpzaam om de dag na een sessie vrij te houden. Er is tijd nodig om alles wat is ervaren te integreren. En MDMA heeft een relatief lange afname, het effect van de trip zal de dag erna nog merkbaar zijn.

Luisteren naar de muziek die tijdens de sessie werd gespeeld kan helpen de effecten van de sessie te integreren en te verdiepen. Veel inzichten en extra verwerking van emoties gebeuren niet alleen tijdens, maar ook na de trip.

Een bekend effect is de dinsdagdip, verwijzend naar de dip die sommige mensen ervaren op dinsdag na een trip/feestje met MDMA op zaterdag. Dit wordt veroorzaakt door uitputting van serotonine in het lichaam. Tijdens de trip wordt serotonine vrijgegeven door het lichaam, wat later tot uitputting leidt. Sommige mensen nemen na de trip 5-HTP om dit te compenseren, omdat het een voorloper van serotonine is. Zorg ervoor dat je dit 24 uur na het einde van de sessie doet, anders verhoogt het serotonine doordat de MDMA nog actief is.

Locatie

Gebruik een veilige en ongestoorde locatie. Een toegankelijke toilet op dezelfde verdieping is nodig, lopen onder invloed van psychedelica zoals MDMA is niet zo gemakkelijk, dus vermijd het gebruik van trappen tijdens de sessie.
Je wilt misschien jezelf uiten tijdens de sessie, dus een plek waar geluid gemaakt kan worden zonder anderen te storen, heeft de voorkeur.
Het dimmen van het licht en het blokkeren van buitenzonlicht is wat de meeste mensen prefereren tijdens hun sessie en helpt om naar binnen te keren.

Muziek

Muziek speelt een integrale rol in het vormgeven van de therapeutische sfeer voor MDMA-ondersteunde sessies. Aangepaste afspeellijsten voor MDMA-therapie zijn beschikbaar op Spotify, variërend van rustgevend en langzaam tot meer levendig, ritmisch; de voorkeuren lopen uiteen.
Instrumentale nummers worden aanbevolen omdat lyrics de focus kunnen verschuiven naar cognitieve verwerking in plaats van emotionele verkenning. Als startpunt is de volgende afspeellijst zorgvuldig samengesteld met MDMA-therapie in gedachten:

Dosering

Een typische therapeutische dosis van MDMA of 5-MAPB tijdens een sessie varieert van 100 tot 180 mg, hoewel sommige beoefenaars de richtlijn van 0,7–1,2 mg per kilogram lichaamsgewicht gebruiken.

- Verenigde Staten: Vaak wordt er een split-dose benadering gebruikt. Typisch wordt er aanvankelijk 120 mg gegeven, gevolgd door 60 mg ongeveer een uur later.
- Nederland: Een standaard enkele dosis van ongeveer 100 mg wordt vaak waargenomen.

Desondanks kunnen doseringen aanzienlijk variëren, afhankelijk van de individuele gevoeligheid — sommige mensen reageren op slechts 25 mg, terwijl anderen mogelijk tot 250 mg verdragen. Hoewel 250 mg algemeen beschouwd wordt als een praktisch maximum, is er een melding geweest van een dodelijk geval bij 300 mg.

De therapeutische range overschrijden

MDMA heeft een specifiek doseringsbereik waarin het het meest effectief is voor therapeutisch werk. Als er te veel wordt ingenomen, wordt het lichaam overspoeld met serotonine, wat een toestand van intense euforie creëert, omschreven als “liefde, regenbogen en eenhoorns”, die het therapeutische proces kan overweldigen. Zodra de intense effecten afnemen, vallen individuen vanzelf terug in een meer optimaal therapeutisch bereik. Afgezien van een verlengde ervaring van de effecten van MDMA zijn er meestal geen extra bijwerkingen verbonden aan hogere doses; echter, het overschrijden van iemands persoonlijke tolerantie kan de effectiviteit van de therapie verminderen en risico's verhogen.

Belangrijke opmerking: Deze richtlijnen worden uitsluitend voor informatieve doeleinden verstrekt en vervangen geen professioneel medisch advies.

MDMA-analoog

Naast MDMA bestaan er MDMA-analogen die op een vergelijkbare manier als MDMA werken. Een analoog is een aanpassing van een stof, meestal bestaande uit slechts één atoom verschil met het origineel. De analogen hebben een iets ander effect in het lichaam, sommige hiervan zijn zelfs geschikter dan MDMA voor MDMA-therapie.

MDMA-analogen die worden gebruikt in MDMA-therapie zijn:

5-MAPB wordt in Nederland gebruikt voor MDMA-therapie, omdat het (nog steeds) een legale alternatieve optie is. Er wordt minder endorfine vrijgegeven in vergelijking met MDMA, wat resulteert in een minder opgewonden effect, waardoor het zeer geschikt is voor therapeutische sessies.

6-APB deelt empathogene en stimulerende effecten met MDMA, maar heeft een langere werkingsduur en een iets ander psychoactief profiel.

Tripsitter

Een tripsitter speelt een essentiële rol bij het waarborgen van de veiligheid, het comfort en het algehele welzijn van de deelnemer. Dit kan een therapeut zijn of een vertrouwd persoon. Tijdens de sessie willen velen hun ervaringen delen.

De tripsitter luistert zonder oordeel of medelijden naar alles wat de deelnemer tijdens de sessie uitdrukt. Dit omvat emoties, gedachten, herinneringen of inzichten die onder invloed van MDMA opkomen. De tripsitter fungeert als een kalmerende en stabiliserende invloed en helpt de deelnemer zich veilig te voelen om hun innerlijke ervaring te verkennen. Als de deelnemer moeilijke emoties of traumatische herinneringen tegenkomt, biedt de tripsitter kalmte en ondersteuning, en helpt hij de persoon de ervaring te doorlopen zonder deze te onderdrukken.

Een tripsitter controleert ook de hoeveelheid vloeistof die wordt geconsumeerd en de temperatuur van de deelnemer.

Tijd tussen de sessies

Er is een consensus dat er een aanzienlijke tijd nodig is tussen het gebruik van MDMA (of MDMA-analogen). Te veel, te vaak nemen kan leiden tot serotoninevergiftiging van het lichaam.

Ook is het duidelijk dat de exacte tijd die nodig is tussen sessies een weloverwogen schatting is. De richtlijn van de MAPS-organisatie is 6 weken tussen de sessies. Anderen houden een veilig interval van 2 maanden of zelfs langer aan. Sommigen hanteren deze richtlijn: maximaal 3 trips per half jaar. Al deze richtlijnen zijn bewezen te werken, alles korter dan het bovenstaande wordt niet geadviseerd.

Wanneer geen MDMA-therapie te doen

MDMA-therapie kan een krachtig hulpmiddel zijn voor persoonlijke groei en genezing. Het is echter niet geschikt of veilig voor iedereen.

Als je medicijnen gebruikt, of het nu op recept is, vrij verkrijgbaar of een kruidensupplement: controleer de veiligheid ervan met een zorgprofessional voordat je MDMA-therapie onderzoekt.
Als een van de volgende zaken op jou van toepassing is, ga dan niet verder met MDMA-therapie zonder overleg met een gekwalificeerde zorgprofessional:

Jonger dan 18 Jaar
Adolescenten jonger dan 18 zijn kwetsbaarder voor de neurotoxische effecten van MDMA vanwege de nog steeds voortgaande hersenontwikkeling.

Geschiedenis van Psychose of Bipolaire Stoornis
Mensen met een geschiedenis van psychotische episodes, schizofrenie, schizo-effectieve stoornissen, of bepaalde stemmingsstoornissen kunnen een hoger risico hebben op nadelige reacties.

Gecombineerd Gebruik met andere Drugs
Combineren met andere drugs die de serotonineniveaus beïnvloeden kan het risico op serotoninesyndroom verhogen. Psilocybine (paddo's) en LSD worden als veilige combinaties beschouwd.

Ernstige Hart-, Lever- of Nieraandoeningen
MDMA kan de hartslag en bloeddruk verhogen, wat extra belasting voor deze organen met zich meebrengt. Mensen met bestaande hart-, lever-, of nierproblemen zouden MDMA-therapie moeten vermijden.

Zwangere of Borstvoedende Vrouwen
De effecten van MDMA op de ontwikkeling van de foetus of zogende zuigelingen zijn niet goed bestudeerd. In het algemeen wordt geadviseerd om het gebruik van niet-essentiële medicijnen of stoffen tijdens deze periodes te vermijden.

Antidepressiva (SSRIs, SNRIs, TCAs)
Voorbeelden: Fluoxetine (Prozac), Sertraline (Zoloft), Paroxetine (Paxil), Venlafaxine (Effexor), Amitriptyline (Elavil)
Veel antidepressiva beïnvloeden serotonineniveaus in de hersenen. Het combineren ervan met MDMA’s sterke serotonerge effect kan het risico op serotoninesyndroom verhogen.

MAO-remmers (MAOIs)
Voorbeelden: Fenelzine (Nardil), Tranylcypromine (Parnate)
MAO-remmers reguleren ook de afbraak van neurotransmitters. Het mengen van MAOIs met MDMA kan de effecten van MDMA gevaarlijk versterken of verlengen, wat leidt tot ernstige cardiovasculaire en neurologische risico's.

Bepaalde Angstmedicatie (Benzodiazepines)
Voorbeelden: Alprazolam (Xanax), Diazepam (Valium), Lorazepam (Ativan)
Hoewel niet typisch gekoppeld aan serotonineniveaus, kan het innemen van MDMA met benzodiazepines de reactie van het lichaam bemoeilijken, mogelijk de effecten maskeren of wijzigen en onbekende risico's opleveren.

Stimulerende Medicijnen (ADHD-medicaties)
Voorbeelden: Methylfenidaat (Ritalin, Concerta), Amfetaminezouten (Adderall)
Het toevoegen van MDMA (een ander stimulerend middel) bovenop een bestaande stimulerende therapie kan het cardiovasculaire systeem overbelasten, waardoor de bloeddruk en hartslag tot onveilige niveaus stijgen.

Vrij Verkrijgbare Medicijnen en Supplementen
Voorbeelden: Bepaalde verkoudheids- en hoestmedicijnen (vooral die met dextromethorfan), gewichtsverlies-supplementen die stimulerende middelen bevatten, of hoge doses 5-HTP/tryptofaan
Zelfs gemakkelijk verkrijgbare producten kunnen verbindingen bevatten die interactie hebben met serotoninepaden of de stimulansbelasting verhogen, en dus de risico's bij combinatie met MDMA vergroten.

Bloeddruk- of Hartmedicaties
Voorbeelden: Bètablokkers (propranolol), ACE-remmers (lisinopril), Calciumkanaalblokkers (amlodipine)
MDMA kan de bloeddruk en hartslag verhogen. Als je een cardiovasculaire aandoening hebt of gerelateerde medicaties gebruikt, kan de extra belasting leiden tot gevaarlijke complicaties.